Musikimizin en zengin, en bereketli (ve de en hareketli) son dönemine damgasını vurmuş olan ünlü bestekârlarımız, ses sanatkârlarımız ve saz üstatlarımızla olan anılarımı topladığım "Baki kalan bu kubbede... " (L M Kitaplığı Yayını, 2005) adlı eserimin "Önsöz"ünde de belirttiğim gibi; çocukluğumu geçirdiğim geniş bahçenin ortasındaki yeşilliklere gömülmüş konağımızda; kışın büyük misafir salonunda, yaz geceleri de, çiçek bahçesinin tam ortasında bulunan nefis kameriyede, çok nezih musiki fasılları düzenlenir; önce Türk Sanat Musikisinin en güzel eserleri icra edilir, daha sonra da günün sevilen şarkı ve türkülerine geçilirdi... İşte o zaman herkes, ahengi bozmadan şarkı ve türkülere, ölçülü bir coşkuyla katılarak "musiki âlemi'yle iyice bütünleşirdi... Borulu Gramofondaki Unutulmaz Sesler!.. Ayrıca da biz akraba çocukları, Ercüment Berker'in akrabası olan Kemani Sadi Bey'den aldığımız keman derslerinden sonra; sokağımızda, yan yana sıralanmış geniş bahçeler içindeki evlerimize döndüğümüzde, hemen borulu gramofona, okşar gibi koyduğumuz taş plaklardan, hayranlıkla karışık derin bir sessizlik içinde, daha 1930'lu yıllarda üne kavuşan; Münir Nurettin, Yesari Asım, Safiye Ayla, Müzeyyen Senar, Hafız Burhan ve Celal Güzelses başta olmak üzere, çok değerli sanatçıların, okuyuş tavırlarıyla daha da zenginleştirdikleri o eşsiz nağmeleri, içimize sindire sindire dinleyerek musikimizin engin ufuklarına doğru, tatlı bir yolculuğa çıkardık... Sahnelerimizden Evlerine Uzanan Tanışıklık Aradan 10 yıl daha geçip de 1940'lı yıllara gelindiğinde -ben de artık 20'li yaşlara gelmiştim-, plaklardan dinleyerek hayran olduğum sanatçıları; ayrıca da artık büyük üne kavuşmuş olan Hamiyet Yüceses, Mualla Gökçay ve daha sonraları da Gönül Yazar, Şükran Özer, Behiye Aksoy, Emel Sayın, Perihan Altındağ Sözeri, Sabite Tur Gülerman, Mediha Şen Sancakoğlu ile Mustafa Çağlar…

---